Suszenie to proces masowy polegający na usunięciu wody lub innego rozpuszczalnika w drodze odparowania ze ciała stałego, półstałego lub ciekłego. Proces ten jest często wykorzystywany jako końcowy etap produkcji przed sprzedażą lub pakowaniem produktów. Aby produkt końcowy został uznany za „suszony”, musi być produktem stałym w postaci ciągłego arkusza (np. papieru), długich kawałków (np. drewna), cząsteczek (np. ziarna zbóż lub płatków kukurydzianych) lub proszku (np. piasku, soli, proszku do prania, mleka w proszku). Często w proces ten zaangażowane jest źródło ciepła i środek usuwający opary powstające w procesie. W bioproduktach, takich jak żywność, zboża i farmaceutyki, takich jak szczepionki, rozpuszczalnikiem do usunięcia jest prawie zawsze woda. Suszenie może być równoznaczne z suszeniem lub uważane za ekstremalną formę suszenia.
Osuszanie Warszawa – jak wygląda proces osuszania
W najczęściej spotykanym przypadku, strumień gazu, np. powietrza, oddaje ciepło przez konwekcję i odprowadza opary w postaci wilgoci. Inne możliwości to suszenie próżniowe, gdzie ciepło jest dostarczane przez przewodzenie lub promieniowanie (lub mikrofale), a para w ten sposób wytwarzana jest usuwana przez system próżniowy. Inną pośrednią techniką jest suszenie bębnowe (stosowane np. do produkcji płatków ziemniaczanych), w którym energia jest dostarczana przez ogrzewaną powierzchnię, a ssaki zasysają parę wodną poza pomieszczenie. Natomiast mechaniczna ekstrakcja rozpuszczalnika, np. wody, przez filtrację lub wirowanie, nie jest uważana za „suszenie”, lecz raczej za „odsączanie”. Polecamy osuszanie Warszawa.
Usuwanie znacznej ilości wody
W niektórych produktach o stosunkowo wysokiej początkowej wilgotności przez ograniczony czas można zaobserwować początkowe liniowe zmniejszenie średniej wilgotności produktu w funkcji czasu, zwane często „okresem stałej szybkości suszenia”. Zazwyczaj w tym okresie usuwana jest wilgoć powierzchniowa na zewnątrz poszczególnych cząstek. Szybkość suszenia w tym okresie zależy głównie od szybkości transferu ciepła do suszonego materiału. W związku z tym maksymalną osiągalną szybkość suszenia uważa się za ograniczoną w zakresie transferu ciepła. Jeśli suszenie jest kontynuowane, nachylenie krzywej, szybkość suszenia, staje się mniej stroma (okres opadania) i ostatecznie zmierza do prawie poziomego w bardzo długich okresach. Wilgotność produktu jest stała przy „wilgotności równowagi”, gdzie w praktyce znajduje się w równowadze z medium osuszającym. W okresie opadania, migracja wody z wnętrza produktu na powierzchnię odbywa się głównie poprzez dyfuzję molekularną, tzn. strumień wody jest proporcjonalny do gradientu zawartości wilgoci. Oznacza to, że woda przemieszcza się z obszarów o wyższej wilgotności do obszarów o niższych wartościach, co tłumaczy się drugim prawem termodynamiki.